Masada to nazwa starożytnej twierdzy żydowskiej położonej na krańcu Pustyni Judzkiej nad Morzem Martwym. Historia Masady sięga czasów dynastii Machabeuszy panującej w Judei w latach 147 p.n.e. - 37 p.n.e. Masada była miejscem schronienia Heroda w ucieczce przed Partami (40 p.n.e.). To właśnie Herod rozbudował i udoskonalił tą rzymską strażnicę graniczną. Na jego rozkaz zostały wzniesione mury i wieże obronne oraz zbudowane magazyny żywności i ogromne zbiorniki wodne.
W 66 r. n.e. Masadę zdobyli zeloci (było to ugrupowanie religijno-polityczne w rzymskiej prowincji Palestyna, stawiające sobie za cel walkę z Rzymianami oraz żydowskimi kolaborantami, uważali oni, że poddanie się niewoli rzymskiej oznacza zaparcie się jedynego Boga, wierząc jednocześnie że przez walkę przyśpieszą nadejście Mesjasza). Masada była jednym z trzech ostatnich miejsc oporu przeciwko Rzymianom. W 73 r. n.e. doszło do oblężenia Masady przez wojska rzymskie (5 tyś. żołnierzy i ok. 9 tyś. niewolników) pod przywództwem Flawiusza Silwy. 960 obrońców Masady widząc bezcelowość dalszej obrony, postanowiło popełnić samobójstwo.
Współcześnie dla Izraelczyków Masada jest symbolem heroicznego oporu, aż do końca. W jej ruinach żołnierze składają przysięgę wojskową wypowiadając m. in. słowa: "Masada nigdy więcej nie zostanie zdobyta".
Zdjęcia w tym i następnym poście dzięki uprzejmości Martynki i Mirka. Dziękuję za odwiedziny!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz